Copytips

Je kent ze wel, die oproepen op LinkedIn van mensen die op zoek zijn naar een specialist op een bepaald gebied. De afgelopen dagen werd ik door drie verschillende mensen aanbevolen onder zulke oproepen. Dat gebeurt wel vaker, maar deze gevallen waren toch wel bijzonder.

 

De eerste: iemand die ik pas een dag ken

Op woensdagochtend maakte ik kennis met iemand die pas voor zichzelf begonnen is. We maakten gezellig een praatje en voegden elkaar toe op LinkedIn. Nauwelijks 24 uur later beveelt deze persoon me via LinkedIn aan bij een partij waar ik meteen een afspraak mee maak dankzij de warme aanbeveling. Dat vond ik al behoorlijk bijzonder.

 

De tweede: iemand die ik al jaren niet meer gesproken heb

Maar het werd nog mooier: onder de aanbeveling van de bovenstaande persoon verscheen een tweede aanbeveling van iemand die ik echt al jaren niet meer heb gesproken. Dat was aan de bewoordingen niet te zien, want deze persoon was eveneens zeer lovend over mijn werk. En inderdaad, we hebben in het verleden samen de nodige opdrachten op een goede manier afgerond.

 

De derde: iemand die mij al bij meerdere werkgevers heeft ingeschakeld

Bij een andere LinkedIn-oproep werd ik aanbevolen door iemand die al bij meerdere werkgevers met mij heeft samengewerkt. Dat overkomt me trouwens wel vaker: als een contactpersoon van baan wisselt, blijft vaak de vorige werkgever klant bij me én wordt het nieuwe bedrijf ook klant. Voor mij is dat een bewijs dat mijn klanten blij met mij zijn. Daarom bevelen ze mij dus aan.

 

Ik ben enorm blij met mijn netwerk

In mijn kantoor heb ik een enorme bak met visitekaartjes van alle mensen die mij er in de afgelopen 17 jaar eentje gegeven hebben toen ik zaken deed met ze. Uiteraard is LinkedIn, net als Facebook en Twitter dat voor mij zijn, de digitale variant hiervan. Ik ken veel mensen en dat levert mij continu nieuwe opdrachten op zonder dat ik daar iets voor hoef te doen. Althans… Ik heb er genoeg voor gedaan, namelijk een goede indruk achterlaten en steeds weer tevreden klanten toevoegen aan mijn referentielijst.

 

Kortom: wat ik doe is wél bijzonder en ik mag trots zijn op waar ik goed in ben. Want dat zijn de redenen waarom mensen mij aanbevelen. Zelfs als ik ze al jaren niet meer gesproken heb of ze nog maar pas ontmoet heb.

Soms heb je van die opdrachten waar je gewoon blij van wordt. Dat zijn de krenten in de pap. Misschien omdat je er veel geld mee verdient, of omdat je er lekker lang je planning mee kunt vullen. In mijn geval zijn het opdrachten waarbij ik écht mijn meerwaarde kan tonen. Een goed voorbeeld van zo’n opdracht kwam onlangs voorbij. Ik word er nog steeds blij van als ik eraan terugdenk. Een blogpost waard!

 

Het schrijven van teksten kan een automatisme worden. Zeker als je, zoals ik, al sinds 2001 freelance werkt. Dan is het fijn om af en toe te merken dat het toch wel bijzonder is wat je doet.

 

Toen ik onlangs 45 pagina’s mocht schrijven voor de nieuwe website van een zorgaanbieder, kwamen mijn pluspunten boven. Het was een flinke klus met een krappe deadline en ontzettend veel stakeholders. En ik dacht dus: bring it on!

 

Tijdens die opdracht heb ik de volgende twee eigenschappen optimaal ingezet:

 

Ik verminder stress bij mijn klanten

Het komt heel vaak voor dat mijn opdrachtgevers behoorlijk gestrest zijn op het moment dat ze voor het eerst contact met me opnemen. Nee, niet door mij… Vaak komt het door de planning van de opdracht. Spoedjes zijn normaal.

 

Als je daarmee om kunt gaan, dan ben je geschikt als freelance copywriter. Maar het is nog beter als je deze stresssituaties juist ziet als kans. Het is jouw kans om te laten zien dat je jouw klant kunt ontzorgen. Zo heb ik het in dit geval ook aangepakt.

 

In eerste instantie moest ik voor deze 45 pagina’s ongeveer 30 mensen interviewen. Op zich kan dat prima, maar ik had er ongeveer 3 weken voor. En ik moest zelf de interviewafspraken nog maken. En vrijwel iedereen was op vakantie. Dan snap je waarom mijn klant behoorlijk gestrest was.

 

Omdat ik al snel doorhad dat deze manier niet ging werken, had ik al direct een plan B bedacht. Deze alternatieve route hield in dat ik veel minder mensen zou interviewen en dat ik bovendien de informatie van de huidige site als inhoudelijk correcte input kon gebruiken. Dat scheelde echt enorm.

 

De projectmanager was zelf ook heel oplossingsgericht, waardoor we samen een goed team vormden. Enkele dagen voor de deadline kon ik dan ook alle 45 teksten opleveren. Je begrijpt dat ik daarmee mijn klant heel blij maakte.

 

Ik ben enorm flexibel qua schrijfstijl

Nog een puntje van stress kwam tevoorschijn toen ik mijn eerste proeftekst opleverde om de schrijfstijl af te stemmen. De communicatiemedewerker die de tekst beoordeelde was er namelijk helemaal niet blij mee. En ze ging twee uur na het beoordelen van mijn tekst op vakantie. Yep, stress.

 

Dat mijn klanten niet altijd een gat in de lucht springen bij mijn eerste proeftekst, vind ik heel logisch. Daarom schrijf ik juist een proeftekst: om te zorgen dat we allemaal op één lijn zitten. Gelukkig kon de communicatiemedewerker me precies vertellen hoe ze de tekst wel wilde hebben. En inderdaad, dat was behoorlijk anders dan mijn versie.

 

Maar hier kwam dus een ander sterk punt van mij goed van pas. Je verwacht het misschien niet, maar ik kan heel goed aanwijzingen opvolgen. Daarom heb ik ook niet één schrijfstijl, want ik ben daar heel flexibel in. Zeg maar welke schrijfstijl je wilt en ik zorg ervoor.

 

Zo ging het ook in dit geval. Een uurtje na de stressvolle reactie had ik een tweede versie van de proeftekst opgeleverd en die viel direct in de smaak. De positieve reactie inclusief complimenten voor mijn flexibiliteit deed me goed. Toen wist ik wat me te doen stond voor de overige pagina’s.

 

Nog een pluspuntje: van de 45 pagina’s kreeg ik slechts op 16 pagina’s feedback op stijl of inhoud. De rest werd ongewijzigd op de nieuwe site geplaatst.

 

Vrijwel elke dag interview ik mensen om input te verzamelen voor teksten. Daarbij hoor ik vaak bijzondere verhalen. Er gaat allerlei moois schuil achter bedrijven en medewerkers, ook als je het niet van ze verwacht. En toch vinden al die mensen die ik interview het helemaal niet bijzonder wat ze doen…

 

Doorvragen werkt

Als copywriter is het mijn taak om verhalen te vinden. Dat lukt me prima, mag ik wel zeggen. Vooral omdat ik weet dat doorvragen werkt. Een techneut die heel routineus een verhaal afsteekt over een gemiddelde werkdag heeft zelf niet meer door welke bijzondere aspecten hij even snel afraffelt. Daarom vraag ik dus door en zoom ik in op de details die opvallen. Omdat er altijd een verhaal te vinden is.

 

Eeuwige waarom-fase

Welk beroep je ook hebt, je doet altijd iets dat bijzonder is. Maar de kans bestaat dat je dat zelf niet meer ziet. Zeker als je al jarenlang hetzelfde doet. Dan wordt het bijzondere normaal. Gelukkig mag ik tijdens mijn interviews als echte leek gewoon simpele lekenvragen stellen. Mijn waarom-fase duurt eeuwig voort. Ik blijf mijzelf verwonderen, omdat dit de enige manier is waarop ik mijn werk optimaal kan blijven doen.

 

Bestrijd beroepsdeformatie

Natuurlijk geldt het voor mij ook, die welbekende beroepsdeformatie. Ik blijf het soms gek vinden dat niet iedereen zomaar even een heel verhaal kan typen over een specifiek onderwerp, zoals ik dat wel kan. Totdat ik mezelf er weer even aan herinner dat ik net zo’n specialist ben als de mensen die ik interview. En dan voel ik me trots dat ook mijn werk en de manier waarop ik het doe bijzonder is. Want dat is het!

Je kunt urenlang nadenken over de beste manier om jezelf te positioneren ten opzichte van je concurrenten. Of je vraagt gewoon aan klanten die onlangs doorverwezen zijn naar je wat ze over jou gehoord hebben. Dat zijn namelijk de woorden die jouw daadwerkelijke klanten gebruiken om jou en je diensten te beschrijven. Dichter bij de waarheid kun je niet komen!

 

Vraag het gewoon!

Je komt er niet vanzelf achter wat er over je wordt verteld terwijl je er zelf niet bij bent. Dat zul je moeten vragen, net zoals je om testimonials vraagt na afloop van een opdracht. Al jaren vraag ik aan nieuwe klanten door wie ze zijn doorverwezen naar mij en wat diegene over mij verteld heeft. Dan krijg ik dit soort antwoorden:

 

“Ik heb al met vier tekstschrijvers gewerkt zonder een bevredigend resultaat. Maar toen ik van je klant X hoorde hoe goed je zijn business snapte, had ik er vertrouwen in dat jij de juiste persoon bent om ook voor mijn bedrijf goede teksten te schrijven.”

 

“Jouw klant X vertelde me dat jij de beste bent als het gaat om SEO-copy. Dus jou moet ik hebben.”

 

“Ik ben benieuwd naar jouw vermogen om snel de kern van ons communicatieprobleem te vinden, zodat we daar verbeteringen in kunnen aanbrengen. Dat heb je voor klant X ook goed gedaan, hoorde ik.”

 

“Het schijnt dat jij heel goed kunt schrijven vanuit het uitgangspunt van onze doelgroep. Dat is precies wat er nu ontbreekt.”

 

“Over de workshop die je hebt gegeven bij klant X wordt nog steeds enthousiast gepraat, want je hebt ze echt geholpen daarmee. Kun je ons ook trainen op het gebied van bloggen?”

 

Sociale bewijskracht

Zodra je klanten je aanbevelen bij anderen, doet het principe van sociale bewijskracht zijn werk. Wat anderen over jou zeggen komt veel geloofwaardiger en overtuigender over dan wat je over jezelf zegt. Het ligt dan ook voor de hand om de woorden van anderen te gebruiken in je eigen communicatie. Liefst met hun naam erbij natuurlijk.

 

In je gesprekken met potentiële klanten kun je ook de quotes van anderen gebruiken om iets over jezelf te vertellen. Dat scheelt je heel wat denkwerk en bovendien ligt het bewijsmateriaal al klaar in dat geval. Twijfelaars kunnen het zo navragen bij je klanten!