Vrijwel elke dag interview ik mensen om input te verzamelen voor teksten. Daarbij hoor ik vaak bijzondere verhalen. Er gaat allerlei moois schuil achter bedrijven en medewerkers, ook als je het niet van ze verwacht. En toch vinden al die mensen die ik interview het helemaal niet bijzonder wat ze doen…
Doorvragen werkt
Als copywriter is het mijn taak om verhalen te vinden. Dat lukt me prima, mag ik wel zeggen. Vooral omdat ik weet dat doorvragen werkt. Een techneut die heel routineus een verhaal afsteekt over een gemiddelde werkdag heeft zelf niet meer door welke bijzondere aspecten hij even snel afraffelt. Daarom vraag ik dus door en zoom ik in op de details die opvallen. Omdat er altijd een verhaal te vinden is.
Eeuwige waarom-fase
Welk beroep je ook hebt, je doet altijd iets dat bijzonder is. Maar de kans bestaat dat je dat zelf niet meer ziet. Zeker als je al jarenlang hetzelfde doet. Dan wordt het bijzondere normaal. Gelukkig mag ik tijdens mijn interviews als echte leek gewoon simpele lekenvragen stellen. Mijn waarom-fase duurt eeuwig voort. Ik blijf mijzelf verwonderen, omdat dit de enige manier is waarop ik mijn werk optimaal kan blijven doen.
Bestrijd beroepsdeformatie
Natuurlijk geldt het voor mij ook, die welbekende beroepsdeformatie. Ik blijf het soms gek vinden dat niet iedereen zomaar even een heel verhaal kan typen over een specifiek onderwerp, zoals ik dat wel kan. Totdat ik mezelf er weer even aan herinner dat ik net zo’n specialist ben als de mensen die ik interview. En dan voel ik me trots dat ook mijn werk en de manier waarop ik het doe bijzonder is. Want dat is het!
Geef een reactie